λιγώνω  [bzw.]  ξελιγώνω

Συνήθως ενισχύονται με την προσυλλαβή "ξε-": ξελιγώνω (+ ξελιγώνομαι)

λιγώνω  °  ταλαιπωρώ, καταπονώ, κουράζω, κάνω κάποιον να λιποθυμήσει

λιγώνομαι  °  ταλαιπωρούμαι, καταπονούμαι, κουράζομαι, λιποθυμώ    [ΛΔΗ]

π.χ. [sämtliche BSe: ΛΔΗ]:

• Μας ξελίγωσε, ώσπου να μας το πει.

• Με ξελίγωσε στην πολυλογία. 

• Μην αφήσεις και τα τρία παιδιά με την γιαγιά. Θα την ξελιγώσουν.

• Ξελιγώθηκα απ’ την (ή: στην) πείνα.

• Πώς τα περάσατε στην εκδρομή; Χαρήκατε την φύση; – [Αntwort:] Την χαρήκαμε την φύση, αλλά ξελιγωθήκαμε στον ποδαρόδρομο.

• Ξελιγώθηκα να κουβαλάω κάρβουνα απ’ το υπόγειο.

[bzw. auch]:

• Χτες βράδυ, λίγωσα με τη μυρωδιά των γιαφκάδωνε, άπλωσα το χέρι κι άρπαξα [...] δυο τρεις και τις έχαψα.  °  Gestern abend wurde ich schwach durch den Duft der [Brot-]Fla­den [Fachbezeichnung: γιαφκάδες], streckte meine Hand aus und nahm mir [uner­laub­­ter­weise] …[aus dem Tornister meines Zellengenossen] zwei, drei davon und ver­schlang sie.  [GF+DF aus: Σωτηρίου: Χώματα]

Anm.: λιγωμένος, -η, -ο (ξελιγωμένος, -η, -ο): s. eigenes Stichwort